Το αγαπημένο συγκρότημα από την Αυστραλία έρχεται στην Ελλάδα για δύο μοναδικές συναυλίες.
Οι Dead Can Dance έρχονται τη Δευτέρα 1η Ιουλίου στο Θέατρο Δάσους στη Θεσσαλονίκη και την Τετάρτη 3 Ιουλίου στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου.
Οι Dead Can Dance δημιουργήθηκαν το 1981 στη Μελβούρνη από τους Lisa Gerrard και Brendan Perry και το 1982 μετακόμισαν στο Λονδίνο. Ο Αυστραλός ιστορικός μουσικής Ian McFarlane περιέγραψε το στιλ τους ως δομημένα ηχητικά τοπία με μαγευτική μεγαλοπρέπεια και ιεροπρεπή ομορφιά˙ Αφρικανικά πολυγράμματα, Γαελική folk, Γρηγοριανές ψαλμωδίες, Μεσανατολικά mantras και art rock.
Το όνομα του συγκροτήματος είναι εμπνευσμένο από το κομμάτι κλασσικής μουσικής Danse macabre του Camille Saint-Saëns και το αντίστοιχο ποίημα του Henri Cazalis (Zig, zig, zig, Death in a cadence) και είναι επίσης ένα λογοπαίγνιο με τον όρο decadence (παρακμή).
Μια άλλη εκδοχή του ονόματος είναι η αναζωπύρωση της άψυχης ύλης, όπως χαρακτηριστικά εξηγεί ο Brendan: «Το έργο τέχνης στο εξώφυλλο του πρώτου δίσκου απεικονίζει μια τελετουργική μάσκα από τη Νέα Γουινέα και είναι μια προσπάθεια οπτικής ερμηνείας της έννοιας του όρου Dead Can Dance. Η μάσκα αυτή που είναι τώρα νεκρή ύλη, ήταν κάποτε αναπόσπαστο μέρος ενός ζωντανού δέντρου. Εντούτοις, μέσω της καλλιτεχνίας του κατασκευαστή της, έχει εμποτιστεί με μια δύναμη ζωής δική της» // δες περισσότερα εδώ
Οι Dead Can Dance έχουν ένα ιδιαίτερα εκλεκτικό μουσικό ύφος. Τα πρώιμα έργα τους θα μπορούσαν να ενταχθούν στο darkwave. Στα μεταγενέστερα τραγούδια τους επηρεάστηκαν από μουσικά είδη από όλο τον κόσμο, με την Lisa να τραγουδά γλωσσολαλιά, δίνοντας τους ένα πολύ χαρακτηριστικό ύφος. Οι τελευταίοι δίσκοι τους ηχούν πιο διαφορετικά από τους πρώτους τρεις, και βρίσκονται πιο κοντά στη νεοκλασική μουσική, στο ethereal wave και την dark world music. Είναι εμφανείς πάντως οι επιρροές που έχουν από την Ελληνική μουσική (Αρχαία, Βυζαντινή και σύγχρονη) τόσο στις μελωδίες όσο και στους ρυθμούς που παίζουν.
Η πολυαναμενόμενη επιστροφή τους στη Ελλάδα είναι πλέον γεγονός. Την 1η Ιουλίου 2019 το μουσικό δίδυμο θα βρεθεί στο Θέατρο Δάσους στη Θεσσαλονίκη και στις 3 Ιουλίου στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού στην Αθήνα στα πλαίσια της περιοδείας τους A Celebration – Life & Works 1980-2019, η οποία γιορτάζει το σύνολο της πορείας τους στις τέσσερις δεκαετίες της.
Για τους Dead Can Dance, η Ελλάδα είναι μια ξεχωριστή χώρα: οι αναφορές της θεματολογίας αλλά και των ίδιων των τίτλων των δίσκων τους στην ελληνική παράδοση το αποδεικνύουν. Για το ελληνικό κοινό θα δημιουργήσουν ένα πολύ ξεχωριστό set list. Θα συμπεριλάβουν συνθέσεις που δεν έχουν παίξει ποτέ ξανά ζωντανά στη σκηνή, αλλά και κομμάτια από πρώτες δεκαετίες της πορείας τους, που τώρα θα τα ερμηνεύσουν πάνω σε νέες μουσικές φόρμες, δίνοντας την ευκαιρία και στους νεότερους φαν του συγκροτήματος, να τα απολαύσουν. Παράλληλα, το θρυλικό δίδυμο Brendan Perry – Lisa Gerrard θα εξερευνήσει τον μύθο του Διόνυσου, παρουσιάζοντας τη νέα του δουλειά, Dionysus (2018).
Τα σόλο και τα χορωδιακά τραγούδια του Dionysus ξεπερνούν τα όρια της γλώσσας και ακολουθώντας την παράδοση του συγκροτήματος, δε βασίζονται σε λιμπρέτο. Στο Dionysus ο Perry εμπνέεται από το οργιώδες φυσικό περιβάλλον, τις φωνές των ζώων και τους ήχους της φύσης. Συγκεντρώνοντας ένα εντυπωσιακό φάσμα κρουστών και λαϊκών οργάνων από όλο τον κόσμο, που εκτείνονται από το Ιράν έως και την Σλοβακία, δημιουργεί ένα εκστατικό «διονυσιακό» μουσικό περιβάλλον.
Sea borne: αναγγέλλεται η άφιξη του Διονύσου από την Ανατολή με πλοίο. Ο θεός ερχόμενος ως ξένος, προστατεύει το Ξένο. Αυτόν που δεν εντάσσεται στο κατεστημένο αλλά και οτιδήποτε ξεφεύγει από την ανθρώπινη λογική.
Liberator of Minds: ο θεός που δίνει φτερά στο ανθρώπινο μυαλό, συνδέεται με την απελευθέρωση του ανθρώπου από τους περιορισμούς που επιβάλλουν οι κοινωνικές νόρμες.
Dance of Bacchantes: ανασύρει την έξαλλη τελετή των γυναικών οπαδών του Διονύσου που αφού εγκατέλειψαν τα οικιακά τους καθήκοντα, μετατράπηκαν σε εκστασιασμένες μαινάδες.
The Mountain: αρχή της Β’ πράξης. Ο ακροατής μεταφέρεται στον τόπο γέννησης του θεού Διονύσου, στο βουνό Νύσσα. Εκεί διδάχτηκε από τον Κένταυρο Χείρωνα και μυήθηκε στις βακχικές ιεροτελεστίες, στις ψαλμωδίες και στους χορούς.
The Invocation: ο χορός καλεί τον Διόνυσο να λάβει μέρος στην τελετή του θερισμού, που αναφέρεται στην κυρίαρχη θέση που έχει ο θεός στο καταγωγικό / γενεαλογικό μύθο του θεάτρου και της τραγωδίας.
The Forest: το κάλεσμα για επιστροφή σε μία πρωτόγονη αλλά φωτισμένη κατάσταση της ύπαρξης μακριά από υλικές επιδιώξεις. Αναφορά στην παράδοση Hindu όπου η φυγή στο δάσος είναι το ύστατο στάδιο της ανθρώπινης πνευματικής εξέλιξης.
Psychopomp: Η τελευταία πράξη. Ο Διόνυσος οδηγός στο Μετά τη Ζωή. Σαν άλλος ψυχοπομπός για τον Άδη.
Μία συμβολική εμπειρία μύησης και απελευθέρωσης για τους φίλους του συγκροτήματος
Δευτέρα 1 Ιουλίου 2019
Θεσσαλονίκη, Θέατρο Δάσους
Εισιτήρια: Προπώληση 38 ευρώ
Τετάρτη 3 Ιουλίου 2019
Ωδείο Ηρώδου Αττικού
Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου