Η νέα «προφητική» ταινία Γιώργου Γεωργόπουλου θα κυκλοφορήσει από την Weirdwave στις 15 Ιουλίου
Πού να το φανταζόταν ο Γιώργος Γεωργόπουλος, πως όταν γύριζε την καινούρια του ταινία, μια μαύρη κωμωδία που πραγματεύεται με την γρήγορη εξάπλωση ενός θανατηφόρου ιού στην Ελλάδα, η πραγματικότητα θα τον πρόφταινε. Και να που η ταινία του θα κάνει πρεμιέρα εν μέσω μιας παγκόσμιας πανδημίας.
Οχτώ χρόνια μετά το φιλόδοξο Tungsten (2011), ένα από τα πιο ενδιαφέροντα ελληνικά ντεμπούτα των τελευταίων χρόνων, ο Γιώργος Γεωργόπουλος επιστρέφει με τη δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του, το Δε Θέλω να Γίνω Δυσάρεστος, Αλλά Πρέπει να Μιλήσουμε για Κάτι Πολύ Σοβαρό. Στα όρια της μαύρης κωμωδίας, η υπόθεση και οι εικόνες της ταινίας προϊδεάζουν για ένα δυστοπικό σενάριο που ισορροπεί το κοινωνικό σχόλιο και την ευρηματική κινηματογράφηση.
Η υπόθεση έχεις ως εξής:
« Ο Άρης (Όμηρος Πουλάκης) είναι πετυχημένο στέλεχος μίας μεγάλης εταιρίας. Η ζωή του θα αλλάξει για τα καλά, όταν μάθει πως είναι φορέας ενός σεξουαλικώς μεταδιδόμενου ιού, ο οποίος είναι θανατηφόρος μόνο για τις γυναίκες. Ο ίδιος όμως είναι και η μοναδική ελπίδα για τη δημιουργία ενός εμβολίου. Αρκεί να βρει, ποια από τις πρώην συντρόφους του του μετέδωσε τον ιό αρχικά »
Στο σημείωμα του ο σκηνοθέτης έγραψε:
« Όταν ξεκίνησα να γράφω τον “Δυσάρεστο” φανταζόμουν μία ταινία που αποπνέει τη μελαγχολία του να συναντάς ανθρώπους που κάποτε ήταν σημαντικοί για σένα. Μία σκοτεινή βουτιά στον κόσμο των ανθρώπινων σχέσεων. Ένα σχόλιο για τον τρόπο που βλέπουμε το παρελθόν μας. Με την ιστορία ενός, τουλάχιστον, αμφιλεγόμενου ήρωα, τοποθετημένη σε έναν κόσμο όπου κυριαρχεί η αδυναμία έκφρασης συναισθήματος, ο ανταγωνισμός, η διαμεσολαβημένη επικοινωνία. Αυτός ήταν ο στόχος.
Από όταν τελείωσε όμως η ταινία, και μέχρι να βγει στους κινηματογράφους, ο κόσμος άλλαξε. Και άλλαξε τόσο πολύ που η ίδια η ταινία μάλλον επανανοηματοδοτείται. Και δεν ξέρω με ποιο τρόπο. Δε μπορώ να φανταστώ πλέον πως θα εκλάβει ο θεατής μία ταινία με βασικό θέμα την εξάπλωση ενός επικίνδυνου ιού όταν ο ίδιος θα πρέπει να φοράει μάσκα προκειμένου να τη δει. Αλλά έτσι είναι μάλλον το σινεμά. Οι ταινίες ουσιαστικά ανεξαρτητοποιούνται και παίρνουν άλλου τύπου ζωή όταν πλέον βγουν στον κόσμο. Κάποιες φορές με ομαλό τρόπο και κάποιες άλλες με έναν τρόπο τελείως απροσδόκητο »
Παραγωγή: Γιώργος Γεωργόπουλος, Αντώνης Κοτζιάς, Χρήστος Β. Κωνσταντακόπουλος, Σωτήρης Τσαφούλιας
Σκηνοθεσία: Γιώργος Γεωργόπουλος
Σενάριο: Γιώργος Γεωργόπουλος, Μαρία Φακίνου
Φωτογραφία: Χριστίνα Μουμούρη
Μοντάζ: Γιώργος Γεωργόπουλος
Μουσική: Kid Moxie
Πρωταγωνιστούν: Όμηρος Πουλάκης, Βαγγέλης Μουρίκης, Προμηθέας Αλειφερόπουλος, Ιωάννα Παππά, Κόρα Καρβούνη, Βίκυ Παπαδοπούλου
Διάρκεια: 100 λεπτά
Διανομή: Weird Wave
Πηγή: weirdwave.gr
