Με μία ανάρτηση του στα Social Media – που τη βρήκαμε καταπληκτική – ο διάσημος παραγωγός Sailor & I, μοιράστηκε σκέψεις για τη Μουσική και τους νέους καλλιτέχνες.
Σκέφτηκα να μοιραστώ κάποιες σκέψεις με τους συναδέλφους μου μουσικούς για το τρέχον κλίμα της μουσικής βιομηχανίας.
Η απληστία για τη συλλογή και τον έλεγχο των μουσικών δικαιωμάτων σήμερα έχει φτάσει σε ένα νέο ενοχλητικό χαμηλό επίπεδο και δείχνει την έλλειψη ικανότητας στη μουσική βιομηχανία. Ωστόσο, υπάρχουν πολλές ευκαιρίες για ανερχόμενους καλλιτέχνες.
Εύκολα θα πίστευε κανείς – ανεξάρτητα από το τι νομίζετε για αυτό – ότι οι αλγόριθμοι έχουν ήδη αντικαταστήσει το κομμάτι της ανακάλυψης που έχει το A&R. Αυτό που καταλήγει να μεταδίδεται σε μεγάλο βαθμό σε σύντομο χρονικό διάστημα βρίσκεται γρήγορα στο ραντάρ των εταιρειών που κυνηγούν τον έλεγχο των δικαιωμάτων μουσικής. Με αυτόν τον τρόπο, το label δεν χρειάζεται να επενδύσει σε ένα project για να δει αν έχει δυνατότητες να καταλήξει να είναι επιτυχημένο. Αυτή είναι ήδη η πραγματικότητα.
Αν και, η νέα στρατηγική μερικών από τα labels για την αντικατάσταση της ικανότητας στην εύρεση και ανάπτυξη ενός καλλιτεχνικού project, είναι η πρόσληψη ατόμων με πολύ μικρή εμπειρία (χαμηλά αμειβόμενα). Ο ρόλος τους είναι να σαρώνουν τις ψηφιακές πλατφόρμες για ασυνήθιστη δραστηριότητα και μόλις το βρουν – να στέλνουν αιτήματα για αδειοδότηση μουσικών δικαιωμάτων από καλλιτέχνες με τραγούδια που έφτασαν περισσότερο από 1 εκατομμύριο streams. Προσφέρουν εξαγορά δικαιωμάτων. Κοιτάξτε, δεν είμαι εναντίον της επιχειρηματικής δραστηριότητας, αλλά περιμένω ότι οι άνθρωποι με τους οποίους συνεργάζομαι να έχουν τουλάχιστον κάποιο είδος εμπειρίας στο παρελθόν, ειδικά σε αυτή την περίπτωση στη μουσική βιομηχανία.
Αυτή την εβδομάδα επικοινώνησε μαζί μου ένα τμήμα της μεγαλύτερης δισκογραφικής εταιρείας στον κόσμο. Ο τύπος του A&R μου είπε ότι ήθελαν να εξαγοράσουν κάποια από τα δικαιώματά μου σε τραγούδια που είχα ήδη κυκλοφορήσει. Τον ενημέρωσα ότι αυτά τα τραγούδια είχαν ήδη έναν δικαιοπάροχο – κάτι που θα ήταν εύκολο για αυτόν να ερευνήσει ο ίδιος πριν στείλει το αίτημα, ελέγχοντας απλώς τι λέει κάτω από τη συγκεκριμένη κυκλοφορία στο Spotify. Μου απάντησε ότι δεν γνώριζε τις λεπτομέρειες και μου ζήτησε να στείλω συνδέσμους στο Spotify με νέα κομμάτια μου για να τα ελέγξει. Στη συνέχεια επιβεβαιώθηκε το συμπέρασμά μου.
What’s in it for me – what’s in it for you?
Αυτό είναι το πρώτο πράγμα που πρέπει να ρωτήσει κάποιος πριν συνάψει συμφωνία με κάποιον, ανεξάρτητα από το είδος του κλάδου στον οποίο δραστηριοποιείστε. Στη μουσική βιομηχανία, η ιδέα να υπογράψεις τη μουσική σου σε μια εταιρεία είναι βασικά ότι θέλεις κάτι σε αντάλλαγμα από αυτήν. Αυτό που θέλετε να προσθέσετε είναι η εμπειρία τους, το δίκτυό τους και σε ορισμένες περιπτώσεις η οικονομική τους υποστήριξη στο έργο σας – για να δώσετε μια ώθηση ενέργειας που ελπίζετε ότι θα καταλήξει στο να βρουν νέα άτομα τη μουσική σας και τελικά να μετατραπούν αυτοί οι άνθρωποι σε πραγματικούς fans. Μόλις έχετε πραγματικούς fans, μπορείτε να αρχίσετε να είστε κερδοφόρος δημιουργός μουσικής, όχι για έναν ή δύο μήνες, αλλά αν όλα πάνε καλά για μερικά χρόνια.
Η μουσική βιομηχανία έχει αλλάξει άρδην τα τελευταία 10-15 χρόνια. Και δεν θα έλεγα ότι όλα είναι άσχημα για τους καλλιτέχνες. Αλλά ένα είναι σίγουρο, αυτό που λείπει από την πλευρά της δισκογραφικής είναι σίγουρα η εμπειρία, που είναι ένα από τα βασικά πράγματα που αναζητώ όταν υπογράφω τη μουσική μου σε μια δισκογραφική.
Οι τεχνολογικές καινοτομίες έχουν διευκολύνει τους ανεξάρτητους καλλιτέχνες να προσεγγίζουν και να συνδέονται με νέους θαυμαστές και οποιεσδήποτε από τις συμφωνίες μεταξύ δισκογραφικών και καλλιτεχνών είναι πλέον σε πιο δίκαιο split 50/50, αντί 80/20 ή ακόμα και 90/10 (label / καλλιτέχνης). Ο απλός λόγος για το ίσο split, είναι ότι οι καλλιτέχνες σήμερα δεν εξαρτώνται από την ίδια μεγάλη οικονομική υποστήριξη από τις δισκογραφικές όπως πριν, ο καθένας μπορεί να διανείμει τη μουσική του – επομένως τα splits είναι πιο ισόποσα: ίδιος χρόνος και χρήματα που επενδύονται, ίδιες επιστροφές χρημάτων, τόσο απλά.
Για τους καλλιτέχνες με ισχυρό όραμα, με τις δεξιότητες δημιουργίας και εκτέλεσης ενός επιχειρηματικού σχεδίου και με την τεχνογνωσία να παράγουν και να προωθήσουν τον εαυτό τους χωρίς τεράστια οικονομική υποστήριξη από μια μεγάλη εταιρεία – είναι μια φανταστική στιγμή. Αυτοί οι καλλιτέχνες μπορούν να είναι μπροστά από το παιχνίδι, χτίζοντας μόνοι τους τα projects τους μέχρι να έρθει η κατάλληλη στιγμή να προσλάβουν νέους συνεργάτες που θα επενδύσουν περαιτέρω στο project τους.
Αλλά, θα ανακαλύψει κανείς τη μουσική; Στις περισσότερες περιπτώσεις όχι, κυρίως επειδή ο ανταγωνισμός των 60.000 τραγουδιών που κυκλοφορούν καθημερινά μόνο στο Spotify, απαιτεί περισσότερα από το να έχεις έναν σωστό διανομέα, περισσότερο από το να βάλεις τα χρήματα στο τραπέζι των «θυροφυλάκων» των ψηφιακών καταστημάτων.
Συμπέρασμα. Αυτό που θέλω να πω είναι βασικά να συνεχίσετε να πιστεύετε στο project σας και αν θέλετε να γίνετε επιτυχημένοι, μην περιμένετε να εμφανιστεί κάποιος άλλος και να κάνει τη δουλειά για εσάς. Μην συνδιαλέγεστε με κάποιον που δεν έχει εμπειρία στην επιχειρηματική δραστηριότητα. Ξεκινήστε από τα μικρά, με τα πράγματα που γνωρίζετε και μπορείτε να διαχειριστείτε, εκπαιδεύστε τον εαυτό σας και χτίστε το project σας με την πάροδο του χρόνου. Φρόντισε να διασκεδάσεις στην πορεία έχεις μόνο μια ζωή. Στο τέλος, αν η μουσική δεν μιλάει στους ανθρώπους, κανείς δεν θα ακούσει ούτως ή άλλως. Φρόντισε λοιπόν να μιλάει σε σένα τουλάχιστον.
μετάφραση: @zoe kakotrichi
instagram: @sailorandi
Facebook: @sailorandi
Music Site: linktr.ee/sailorandi
Πηγή: @sailorandi