Δεύτερη μέρα για εμάς στο Release Festival 2022. Το μεγάλο όνομα του lineup οι London Grammar, τους οποίους τους περιμέναμε από το 2018 στη χώρα μας, άρα καταλαβαίνεις τη λαχτάρα που υπήρχε γι’ αυτή τη βραδιά.
Αλλάζουμε ρούχα στο αυτοκίνητο – μετά τη δουλειά – και είμαστε έτοιμοι για το afterwork party του Release!!!
Την 6η ημέρα του φεστιβάλ ανοίγουν η Daphne and the fuzz, μια pop electro μπάντα με αρκετά industrial στοιχεία. Η Daphne Lz προβάλει το μοναδικό της χαρακτήρα μέσα από τις μουσικές της, όπως επίσης και από τα μουσικά της video clip, όπου τα περισσότερα έχει σκηνοθετήσει η ίδια. Μάθαμε σχετικά αργά την εμφάνιση τους για την ημέρα.
Τη Daphne την παρακολουθούμε μέσα από το MUSICA RADIO από το ξεκίνημα της.
Τη ρομαντική pop/rock διάθεση συνεχίζει να διατηρεί στον χώρο ο Δ3lta Ελληνοβρετανός μουσικός με άποψη και extrastyle. Πολλοί λένε πως μοιάζει με τον David Bowie, άλλοι λένε ότι φέρνει κάτι από Doors, εμένα μου έκανε περισσότερο κάτι σε Kasabian, άκου το Strange και θα με θυμηθείς.
Αγαπημένοι εδώ και χρόνια στο ελληνικό κοινό οι Hooverphonic, οι οποίοι είχαν εμφανιστεί ξανά στη σκηνή του Release festival το 2019 με φωνή την Luka Cruysberghs. Για εμάς του μεγάλους θαυμαστές της μπάντας, ήταν μεγάλη συγκίνηση η επιστροφή της Geike Arnaert, νιώσαμε σαν να πήρανε ξανά ψυχή τα κομμάτια τους.
Επόμενο μεγάλο όνομα της βραδιάς η LP που με την ξεχωριστή της εμφάνιση και ακόμη πιο ξεχωριστή φωνή της κατάφερε να μας γεμίσει ενέργεια και να μας ξεσηκώσει στον δικό της ρυθμό. Το χαρακτηριστικό της σφύριγμα μας συνεπήρε όπως επίσης και η μεγάλη ένταση που έχει στη φωνή της. Ιδιαίτερη στιγμή της βραδιάς, η εξομολόγηση ότι το τραγούδι One Last Time, γράφτηκε στην Ελλάδα.
Τέλος, το Big Name της βραδιάς, οι London Grammar (Dan Rothman και Dominic Dot Major) που χαρακτηρίζονται για το indie pop είδος τους με φυσικά την αγγελική φωνή της Hannah Reid, ήταν στη σκηνή του φετινού Release.
H Hannah εμφανίζεται με μια κιθάρα για την έναρξη της και δείχνει μια έντονη διάθεση για μελαγχολικό ξεφάντωμα. Στα 3 πρώτα τραγούδια όλα δείχνουν να πηγαίνουν άψογα. Μουσικά άκουγες μια τάση της μπάντας να κάνουν πιο ηλεκτρονικά σχεδόν ψυχεδελικά πειράματα, κάτι που ταιριάζει στους London Grammar.
Υπήρξαν όμως στιγμές που ένιωθες ότι κάτι δεν πάει καλά με τον ήχο που είχε η τραγουδίστρια. Ενώ φωνητικά είχε να δώσει κάπου αλλού πατούσε. Ίσως το ένιωσε και η ίδια, διότι η παρουσία τους στη σκηνή, κράτησε περίπου 70 λεπτά, κάτι το οποίο έκανε το κοινό να απορήσει και κάποιους να απογοητευτούν.
Βασικά πρέπει να βρω τρόπο να εκφράσω τι μου άφησε αυτή η μέρα με τα τόσα ονόματα. Σίγουρα θα κρατήσω τη χαρά να δω τους London Grammar καθώς ήταν αρκετά τα χρόνια προσμονής. Αλλά αυτό που μου έμεινε στο τέλος δεν μπορώ ακόμη να το εκφράσω. Σίγουρα δεν ήταν αυτό που περίμενα – βασικά μια απλή ακροάτρια είμαι – αλλά περιμένεις μετά το άνοιγμα των μεγάλων συναυλιών και πληρώνοντας ένα καλό αντίτιμο να παρακολουθήσεις ένα άρτιο αποτέλεσμα από μία μπάντα αυτής της εμβέλειας.
Θα σας μεταφέρω ακόμη ότι η βραδιά έως το τέταρτο – πέμπτο κομμάτι των London Grammar ήταν σούπερ. Τίμια, συναισθηματική, με χορό, τραγούδι και αναμνήσεις…
Ραντεβού στην επόμενη μεγάλη συναυλία παρέα με το We Are There του MUSICA RADIO.
Πηγή: musicaradio.gr
