Αγγλικανική Εκκλησία του Αγίου Παύλου Σάββατο 18 Μαρτίου, αργά για χειμώνας, νωρίς για καλοκαίρι αλλά με την προσφορά ενός κρασιού κατά την είσοδο του χώρου το έφτιαχνες όπως ήθελες.
Ξέρεις και αισθάνεσαι από πριν ότι θα ακολουθήσει ένα live με έναν διαφορετικό χαρακτήρα, όχι και πολύ «συνηθισμένο» στο ελληνικό κοινό, σίγουρα όμως έχεις την αγωνία να το δεις.
Πρώτοι στη σκηνή οι Marva Von Theo ( Μάρβα Βούλγαρη και ο Τεο Φοινίδης) γεμάτοι εξοπλισμό, έτοιμοι να προσφέρουν τη μουσική που είχανε ετοιμάσει όπως οι ίδιοι υποσχεθήκανε, αποκλειστικά για τη βραδιά αυτή. Ατμοσφαιρικοί ήχοι από τα πλήκτρα που αβίαστα συνόδευε η Μάρβα με την απαλή φωνή της.
Τα γυρίσματα της μελαγχολικά και ρομαντικά με βάθος, έλεγες πως έχει να δώσει και άλλη ένταση, αλλά δεν το έκανε γιατί ακριβώς εκεί ήθελε να το κρατήσει. Τα χέρια του Τεό τα χαζεύαμε όλοι, διότι πραγματικά αναρωτιόμασταν τι θα πατήσει τώρα για να βγάλει ήχο και με πόσο εξοπλισμό ακόμη παράλληλα. Το κόκκινο φόρεμα με την αντίθεση του μαύρου ντυσίματος του παρτενέρ της, δώσανε το χρώμα της σκηνής και ας τους συνόδευαν τα φώτα στο ίδιο ύφος.
Προσωπικά, θα τους έβλεπα και μαζί
με Portishead σε παρόμοιο live.
Ένα μικρό διάλλειμα για να αλλαχτεί ο εξοπλισμός της σκηνής και στη σκηνή ανεβαίνει η Emi Path σε συνοδεία του Κώστα Στεργίου και του Σπύρου Τζέκου. Χαοτικοί ηλεκτρικοί ήχοι κατέκλισαν το χώρο. Η Εmi Path ξεκίνησε να «μιλάει» σαν μια ρομποτική φωνή, όπως πχ τη φωνή του gps, που πραγματικά ακούς με προσοχή, μη θέλοντας να χάσεις το δρόμο σου. Λίγο παρακάτω ένιωθες πως «ταιριάζει» τέλεια η παρουσία της στον χώρο, διότι υπήρχαν σημεία στα κομμάτια της που ένιωθες όντως να ψέλνει.
Στα αυτιά μου μπορώ να πω πως σε κάποια σημεία άκουγα την Amy Lee (Evanecence) που βέβαια η δική μας Emy νομίζω έχει έναν τελείως δικό της τρόπο να εκφράζει τη μουσική της. Άκουγες συνεχώς πολλούς διαφορετικούς ήχους με εντάσεις και εξέλιξη ενώ η ίδια αντί να τραγουδάει, να δημιουργεί επίσης ήχους, όπως πχ με τα δαχτυλίδια της κάτι σαν κρουστά μέσα σε δάσος ακόμη και φωνές πουλιών. Μουσική εμπειρία και συναισθηματικό παραλήρημα.
Το σίγουρο είναι πως αυτό το Live πέρα από ξεχωριστό, είχε σίγουρα δυο φωνές που πραγματικά ένιωθες ότι είχανε τόσο να δώσουνε, που δεν ξέρω εάν θα «χωρούσε» στον χώρο που βρισκόμασταν.
Πηγή: musicaradio.gr
