Ο Craig Walker ανήκει στους αγαπημένους καλλιτέχνες των Ελλήνων. Από την εποχή που ήταν ο frontman των Archive δημιούργησε ένα γερό πυρήνα θαυμαστών στη χώρα μας.
Έχει αγγίξει ένα ευρύ φάσμα μουσικών στιλ κατά τη διάρκεια της καριέρας του. Ήταν στο Δουβλίνο, ακόμα έφηβος, που ξεκίνησε τα πρώτα του μουσικά βήματα με το συγκρότημα Power of Dreams. Το debut album τους Immigrants, Emigrants and Me, θεωρείται από πολλούς κριτικούς ως ένα από τα καλύτερα της Ιρλανδίας όλων των εποχών.
Μεταξύ του 2002 και του 2005 εντάχθηκε στο συγκρότημα Archive ως τραγουδιστής, με τους οποίους κυκλοφόρησε τρία από τα κορυφαία album του γκρουπ (You All Look The Same To Me, Noise, Unplugged). Ξεκίνησε τη solo καριέρα του το 2009 ενώ εξερεύνησε νέους ορίζοντες αγγίζοντας τη μουσική του κινηματογράφου, ειδικά με τον Nathaniel Méchaly.
Όσο διήρκησε η καραντίνα, που μας καθήλωσε όλους μέσα στα σπίτια μας, ο Craig έβγαλε μερικά τραγούδια μέσα από το συρτάρι του και μαζί με τα υπόλοιπα μέλη των POD αποφάσισαν να κυκλοφορήσουν έναν ολοκαίνουριο δίσκο, σχεδόν 25 χρόνια μετά την τελευταία τους δισκογραφική δουλειά.
Με αφορμή την κυκλοφορία του Aüslander, ζητήσαμε από τον Craig να μας παραχωρήσει μία συνέντευξη για να τον γνωρίσουμε λίγο καλύτερα, αφού αποφεύγει τα φώτα της δημοσιότητας, να μάθουμε περισσότερες λεπτομέρειες για το album, αλλά και για το ποια θα είναι τα επόμενα βήματά του.
=============
Μετράς ήδη πάνω από 20 χρόνια στο χώρο της μουσικής. Ποια είναι αυτή η μικρή ιστορία στα παιδικά σου χρόνια που αμέσως μετά είπες… εγώ θα ασχοληθώ με τη μουσική;
Βλέποντας τους The Jam στο Top of the Pops το 1980 όταν ήμουν 9 χρονών, μου άλλαξε τη ζωή. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, είχα όνειρα να γίνω ποδοσφαιριστής. Αγαπούσα τη μουσική αλλά η ιδέα να γίνω μουσικός δεν μπήκε ποτέ στο μυαλό μου μέχρι που είδα τους The Jam σε αυτήν την τηλεοπτική εκπομπή. Πήγα και αγόρασα το album τους Sound Affects λίγο καιρό μετά, όταν επισκέφτηκα τη θεία μου στο Ηνωμένο Βασίλειο. Αυτό ήταν το πρώτο album που πλήρωσα με τα δικά μου χρήματα. Ήταν η πόρτα μου στον κόσμο του τραγουδιού. Ο Paul Weller ήταν τόσο καθηλωτικός στους The Jam. Έδωσε εκπληκτικές συνεντεύξεις και μιλούσε για τους Beatles, τους Kinks, τον Marvin Gaye, τη soul μουσική τα οποία καταβρόχθισα. Ανακάλυψα τότε τη μουσική που εξυμνούσε.
Έχεις υπάρξει μέλος σε πολλά συγκροτήματα, έχεις συνεργαστεί με πάρα πολλούς αξιόλογους καλλιτέχνες αλλά έχεις κυκλοφορήσει και solo δουλειές. Με ποιες από αυτές αισθάνεσαι καλύτερα ακόμη και σήμερα; Και ποιες είναι αυτές που σε εκφράζουν περισσότερο;
Είχα ένα αρκετά τρελό μουσικό ταξίδι. Έγινα επαγγελματίας μουσικός όταν ήμουν 18 χρονών. Υπέγραψα στο βρετανικό label Polydor. Στο ίδιο label με τους παλιούς μου ήρωες, τους The Jam. Αυτό έγινε με το συγκρότημα μου Power of Dreams. Είμαι ακόμα πολύ υπερήφανος για τα δύο πρώτα albums της μπάντας. Το πρώτο album Immigrants, Emigrants and Me αποτελούταν από τραγούδια που έγραψα και ηχογράφησα όταν ήμουν 17-18. Μέχρι και σήμερα βρίσκω το συναίσθημα, την ενέργεια, την αλήθεια σ ’αυτό το album. Έφτιαξα υπέροχη μουσική με τους Archive. Ακόμα πιστεύω ότι το Noise ήταν ένας υπέροχος δίσκος από την αρχή μέχρι το τέλος. Το βρήκα εξαιρετικά δύσκολο και περίεργο να είμαι solo καλλιτέχνης.
Οι Them There με την Phoebe Killdeer είναι ένα project για το οποίο είμαι πολύ περήφανος. Η Phoebe κι εγώ γράψαμε μερικά όμορφα τραγούδια μαζί. Μου αρέσει να βρίσκομαι σε μπάντες. Το καινούριο μου project Craig Walker + The Cold θα κυκλοφορήσει μέσα στον επόμενο χρόνο. Το album είναι σχεδόν τελειωμένο και πιστεύω ότι είναι το καλύτερο πράγμα που έχω κάνει ποτέ. Είμαι εγώ και ο παραγωγός του νέου album των Power of Dreams, Erik Alcock, στο συγκρότημα. Γράφουμε τα πάντα μαζί. Και οι δύο τραγουδάμε. Είναι ένα συναρπαστικό project για μένα. Επίσης, στο καινούριο album των Power of Dreams, Àüslander, βρήκα τον εαυτό μου να είναι απόλυτα ειλικρινής στους στίχους. Αγγίζω θέματα για τα οποία δεν έχω ξαναγράψει. Ίσως η ιστορία και η μακρόχρονη σύνδεση με τα παιδιά στο συγκρότημα με έχουν κάνει να νιώθω πιο άνετα να είμαι αληθινός. Το καινούριο album των Power of Dreams έχει σχεδόν ολοκληρωθεί και θα κυκλοφορήσει το Νοέμβριο.
Έχεις γράψει πολλά τραγούδια. Θα μπορούσες να διαλέξεις ένα που σε έχει σημαδέψει περισσότερο σαν προσωπικότητα, που σε αγγίζει λίγο περισσότερο όταν το ερμηνεύεις ή αν το ακούσεις να παίζει κάπου τυχαία;
Κυκλοφόρησα νωρίτερα αυτή τη χρονιά ένα solo single με τον τίτλο Drivel. Είμαι πολύ περήφανος γι’ αυτό και την ειλικρίνεια στους στίχους. Μπορεί στιχουργικά να θεωρηθεί ως μία πικρή επίθεση σε κάποιον άλλον. Ή εναλλακτικά, όπως ο αφηγητής μιλάει για την αποστροφή στον εαυτό του. Όσο μεγαλώνω τόσο περισσότερο συνειδητοποιώ ότι η ζωή είναι σπάνια ασπρόμαυρη. Μου αρέσει και η φωνή μου επίσης. Ακόμα και αν έχουν περάσει 31 χρόνια που ακούω την ηχογραφημένη φωνή μου. Αυτές τις μέρες βρίσκω τον εαυτό μου πιο αυτοκριτικό με τη φωνή μου. Αν άκουγα το Drivel σε ένα club, θα το χόρευα.
Το να είσαι μουσικός καλλιτέχνης είναι δημιουργικό αλλά και συνάμα πολύ δύσκολο πράγμα. Τι είναι αυτό που σε κάνει να νιώθεις ικανοποιημένος με αυτό το δρόμο που διάλεξες να ακολουθήσεις; Υπάρχει κάποιο λόγος που κάποια στιγμή σκέφτηκες να τα παρατήσεις;
Κάθε πραγματικός καλλιτέχνης που έχω γνωρίσει σκέφτεται να τα παρατήσει όλα συνέχεια. Αν θέλεις να κερδίσεις λεφτά, τότε να ασχοληθείς με τον τραπεζικό τομέα. Μερικοί καλλιτέχνες είναι επίσης και καλοί επιχειρηματίες. Μερικοί είναι πολύ καλοί στο επιχειρηματικό κομμάτι και η τέχνη παίρνει τη δεύτερη θέση. Είναι στη φύση των καλλιτεχνών να είναι να είναι γεμάτοι αυτοαμφισβήτηση και φόβο. Αλλά δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος για να περάσεις το χρόνο σου στη γη από το να δημιουργείς και όχι να μισείς.
Αν μπορούσες να αλλάξεις κάτι στη μουσική βιομηχανία των τελευταίων ετών, τι θα ήταν αυτό;
Το drop. Στην pop/dance μουσική. Είναι τόσο εκνευριστικό και ενοχλητικό. Φέρτε πίσω το middle eight… λέω εγώ! Επίσης θα άλλαζα τη μεγάλη μοντέρνα απάτη που στριμάρει. Οι καλλιτέχνες / συγγραφείς πρέπει να πληρώνονται δίκαια για το έργο τους. Αν όχι… θα βλέπουμε όλο και λιγότερους πραγματικής ποιότητας καλλιτέχνες να αναδύονται.
Υπάρχει κάποιος καινούριος καλλιτέχνης που ξεχωρίζεις αυτήν τη περίοδο;
Για να είμαι ειλικρινής αυτές τις μέρες είμαι τόσο απασχολημένος με τη μουσική μου και γράφοντας για άλλους, που σπάνια έχω χρόνο να ακούσω καινούρια μουσική. Παρακολουθώ προφανώς τι συμβαίνει, η δουλειά μου είναι. Αλλά αν θέλω να ακούσω μουσική για ευχαρίστηση, επιστρέφω σε καλλιτέχνες όπως οι The Fall. Ο Mark E. Smith άφησε πίσω του μία πλούσια και απέραντη μουσική κληρονομιά, που ακόμα ανακαλύπτω κάποια από αυτά για πρώτη φορά. Μου αρέσει πολύ αυτή τη στιγμή η post punk σκηνή από την Ιρλανδία. Οι Fontaines D.C. φτιάχνουν υπέροχους δίσκους και έχουν αναζωογονήσει ολόκληρη την ιρλανδική μουσική σκηνή.
Πώς σε επηρέασε όλη αυτή η διαδικασία εγκλεισμού λόγω του Covid 19; Ήταν μια παραγωγική περίοδος για σένα ή μία ευκαιρία ενδοσκόπησης;
Κατά τη διάρκεια του lockdown τελείωσα τη συγγραφή και την ηχογράφηση του νέου album των Power of Dreams, Àüslander. Ήταν μια μεγάλη φυγή το να μπορώ να χάσω τον εαυτό μου σε όλη αυτή τη διαδικασία. Για να είμαι ειλικρινής, μερικές φορές το lockdown ήταν σκληρό. Αλλά κοιμήθηκα καλύτερα από όσο είχα κοιμηθεί τόσα χρόνια. Ένιωσα ότι ο κόσμος τέθηκε σε παύση για λίγο και είχαμε το χρόνο να είμαστε οι εαυτοί μας. Γνωρίζοντας ότι δισεκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο περνούσαν το ίδιο πράγμα, κάπως έκανε τον κόσμο ένα μικρότερο μέρος. Η ανθρώπινη φυλή δεν φαινόταν τόσο τεράστια όπως πριν. Νομίζω ότι ο Covid έχει αλλάξει τους πάντες και τα πάντα. Δεν είμαστε πλέον η φυλή που ήμασταν πριν από ένα χρόνο. Φαίνεται ότι όλοι μας ήρθαμε σε επαφή με την ευπάθεια μας και την έλλειψη ελέγχου μας στη φύση, στον πλανήτη, στο σύμπαν. Βλέπω πολλά θετικά σε αυτή την αφύπνιση.
Μετά από πολλά χρόνια οι Power of Dreams επιστρέφουν με καινούριο δίσκο, το Aüslander. Πες μου λίγα λόγια γι’ αυτό.
Είναι το πέμπτο studio album μας. Είναι το πρώτο καινούριο album από τη διάλυση μας πριν από 25 χρόνια. Το debut album του συγκροτήματος κυκλοφόρησε το 1990, έτσι αρχικά σχεδιάζαμε να κυκλοφορήσουμε μόνο ένα remaster αυτού με ακυκλοφόρητα κομμάτια από εκείνη την περίοδο. Αλλά συνέβη το lockdown και ξαφνικά είχαμε απροσδόκητα άπλετο ελεύθερο χρόνο. Άρχισα να ακούω τραγούδια που είχα γράψει όλα αυτά τα χρόνια από τότε που το συγκρότημα διαλύθηκε. Μερικά τα είχα κρατήσει σε μια μεριά καθώς θα λειτουργούσαν μόνο σαν τραγούδια των POD. Ξεκίνησα να ολοκληρώνω μερικά από αυτά και να στέλνω demos στα παιδιά από το συγκρότημα και στον Erik Alcock. Αγάπησαν τις ιδέες και αποφασίσαμε να φτιάξουμε ένα καινούριο ολοκληρωμένο album. Ξεκίνησα να γράφω πολλά νέα πράγματα επίσης και είχαμε 16 τραγούδια ολοκληρωμένα.
Τα drums ηχογραφήθηκαν στην Αριζόνα, όπου διαμένει ο drummer. Οι κιθάρες στο Λονδίνο, αφού ο κιθαρίστας μένει εκεί. Έτσι, ο Erik, ο παραγωγός του album, ένωσε όλα τα κομμάτια και έκανε μία εκπληκτική δουλειά στο να αποδώσει το πνεύμα της μπάντας. Το album αυτή τη στιγμή μιξάρεται στο Real World Studios, Bath από τον φανταστικό Ali Staton.
Τί σημαίνουν για σένα οι Power of Dreams;
Ήταν η πρώτη μου μουσική αγάπη. Η συνεργασία της μπάντας με την Polydor μου επέτρεψε σε μικρή ηλικία να ζήσω τα όνειρά μου στο Λονδίνο, όπου μετακόμισα στα 19 μου. Είδα τον κόσμο για πρώτη φορά, κάνοντας περιοδεία με το συγκρότημα τότε.
Στα πλαίσια της νέας σας δισκογραφικής δουλειάς, θα υπάρξουν κάποιες live εμφανίσεις; Τι να περιμένουμε από εσάς; Υπάρχει περίπτωση να σας απολαύσουμε σε κάποιο χώρο εδώ στην Ελλάδα;
Σχεδιάζουμε να περιοδεύσουμε στην Ευρώπη τον Απρίλιο του 2021. Έχουμε προγραμματίσει εμφανίσεις στην Ιρλανδία, στο Ηνωμένο Βασίλειο, στη Γερμανία, στην Ελβετία, στην Αυστρία. Ελπίζω πραγματικά να μπορέσουμε να φέρουμε την περιοδεία στην Ελλάδα του χρόνου.
Είσαι αρκετά δημιουργικός και είμαι σίγουρη ότι κάτι νέο ετοιμάζεις. Τι άλλο υπάρχει στα μελλοντικά σου σχέδια;
Προς το παρόν γράφω για το καινούριο album της γαλλολιβανέζας καλλιτέχνη, Yara Lapidus. Έχω τραγούδια με τον James Hersey στο επερχόμενο album του. Το νέο μου project Craig Walker + The Cold με τον Erik Alcock θα κυκλοφορήσει επίσης του χρόνου. Σε αυτό θα εστιάσω κυρίως το 2021.
Κλείνοντας αυτή τη συνέντευξη, αν μπορούσες με κάποιο μαγικό τρόπο να μιλήσεις στον Craig όταν ξεκινούσε τα πρώτα του βήματα στη μουσική, τι θα τον συμβούλευες;
Κράτα γερά και μη σταματάς ποτέ. Η ζωή είναι ένας μαραθώνιος κι όχι αγώνας ταχύτητας.
● Οι παρακάτω φωτογραφίες είναι από δύο live του Craig Walker στην Ελλάδα, πριν πολλά χρόνια, με τον διευθυντή του MUSICA RADIO, Semi Petraki ● 
============================
You have been in the music industry for over 30 years. What is this little story in your childhood that made you say immediately… I will deal with music?
Seeing The Jam on Top of the Pops in 1980 when I was 9 years old, changed my life. Up till that point, my ambitions lay in being a footballer. I loved music but the idea of being a musician never entered my head till seeing The Jam on that tv show. I went out and bought their album Sound Affects soon after on a holiday visiting my aunt in the uk. That was the first album I paid for with my own money. It was my doorway into the world of songwriting. Paul Weller was so switched on in The Jam. He gave amazing interviews that spoke about the Beatles, the Kinks, Marvin Gaye, Soul Music etc that I absolutely ate up. I went out then and discovered for myself all the music he was praising.
You have been a member of many bands, you have collaborated with many notable artists but you have also released solo works. Which of these do you feel better about today? And which one express you the most?
I´ve had a pretty crazy musical journey. I became a professional musician when I was 18 years old. I signed to the UK label Polydor. The same label as my old heroes The Jam. That was with my band Power of Dreams. That bands first two albums I am still very proud of. The first album Ìmmigrants, emigrants and Me´ was made up of songs I wrote and recorded when I was 17/18. I still find the sentiment, emotion and energy, real on it today. I made some great music with Archive. I still think Noise is a fine record from start to finish. Being a solo artist, I found quite difficult and strange. Them There with Phoebe Killdeer is a project I am very proud of. Phoebe and I have written some beautiful songs together. I like being in bands. My new project Craig Walker + The Cold will be launched next year. The album is almost finished and I believe it’s the best thing I have ever done. It is myself and Power of Dreams new album producer Erik Alcock in the band. We write everything together. We both sing. It’s an exciting project for me. Also, on the new Power of Dreams album Àüslander, I have found myself being very honest in the lyrics. I´m touching on subjects that I have never written about before. Perhaps the history and long connection to the guys in the band has made me feel more comfortable to be really honest. The Power of Dreams new album is almost finished and will be out in November.
You have written many songs. Could you choose one that has marked you more as a personality, that touches you a little more when you sing it or if you hear it playing somewhere by chance?
I released a solo single earlier this year called ´Drivel.´ I´m really proud of it and the honesty in the lyrics. It can be lyrically taken as a bitter attack on someone else. Or alternatively, as the narrator speaking about repulsion at himself. The older I get the more I realise life is rarely black and white. I like my voice on it too. After hearing your own voice recorded for 31 years. I find myself these days more self-critical of my singing voice. If I heard Drivel in a club, I would dance to it.
Being a music artist is a creative but at the same time very difficult thing. What makes you feel satisfied with this path you have chosen to follow? Is there a reason you ever considered giving it up?
Every true artist I’ve ever met considers giving up all the time. But you go into banking if you want to make money. Some artists are good business people too. Some are too good at business and the art takes second place. It is in the very nature of artists to be full of self-doubt and fear. But there is no better way to spend your time on earth than creating and not hating.
If you could change anything in the music industry in recent years, what would it be?
The drop. In pop/dance music. It’s so irritating and annoying. Bring back the middle eight…I say! Also, the big modern-day scam, that is streaming I would change. Pay artists/writers fairly for their work. If not… we will see less and less real quality artists emerging.
Is there a new artist that you stand out at this time?
To be honest these days I am so busy with my own music and writing for others, I rarely have time to really listen to much new music. I keep an eye on what’s happening obviously, as it’s my job. But if I want to listen to music for pleasure I go back to artists like The Fall. Mark E Smith left such a rich and vast legacy of music; I am still discovering some of it today for the first time. I do like a lot of the post punk scene from Ireland at the moment. Fontaines DC are making great records and have invigorated the whole Irish music scene.
How did this whole process of quarantine / Covid 19 affect you? Was it a productive period for you or an opportunity for introspection?
Yes, I finished the writing and recording of the new Power of Dreams album Aüslander during lockdown. It was a great escape to be able to lose myself in that whole process. I found lockdown tough at times to be honest. But I also slept better than I had for years. It felt like the world was put on pause for a while and we had time to be ourselves. Knowing billions of people around the world were going through the same thing, somehow made the world a smaller place. The human race didn’t seem so massive and removed as before. I think Covid has changed everyone and everything. We are no longer the race we were a year ago. It feels like we have all been put in touch with our vulnerability and our lack of control over nature, the planet, the universe. I see a lot of positives in that awakening.
After many years, Power of Dreams return with a new album, Aüslander. Tell me a little bit more about it.
It is our fifth studio album. The first new album since we split up 25 years ago. The band’s debut album was released in 1990, so we were originally planning on just releasing a remaster of that with unreleased tracks from that period. But lockdown happened and I suddenly had a lot of unexpected free time. I started listening to songs I have written over the years since the band spilt up. Some I had put to one side as they would only work as POD songs. I then started finishing some of those and sent the demos to the guys in the band and Erik Alcock. They loved the ideas and we then decided to make a full new album. I started writing a lot of new stuff too and we have 16 songs now finished. The drums were recorded in Arizona were the drummer lives. The guitars in London as the guitar player lives there. So, Erik the albums producer then put all the parts together and has done an amazing job of capturing the bands spirit. The album is currently being mixed in Real World Studios, Bath by the amazing Ali Staton.
What does Power of Dreams mean to you?
It was my first love musically. The band signing to Polydor so young allowed me to go live my dreams out in London, where I moved to at 19. I saw the world for the first time, touring with the band, back in the day.
In the context of your new record, will there be any live performances? What to expect from you? Is there any chance to see you here in Greece?
Yes, we are planning to tour Europe in April 2021. We have shows in Ireland, UK, Germany, Switzerland, Austria planned. I really hope we can bring the tour to Greece next year.
You are quite creative and I am sure that you are preparing something new. What else is in your future plans?
I’m currently writing with Lebanese/French artist Yara Lapidus, for her new album. I’ve got songs with James Hersey on his forthcoming new album. My new project Craig Walker + The Cold with Erik Alcock will be also launched next year. That will really be my main focus in 2021.
Closing this interview, if you could magically talk to Craig when he was just starting out in music, what would you advise him?
Keep going and never stop. Life is a marathon, not a sprint.
