Δεκέμβρίος… σχεδόν ανοιξιάτικη Κυριακή, ότι πρέπει για βόλτα στο κέντρο της Αθήνας. Έχουμε κανονίσει με τη Ματίνα να πιούμε καφέ στο ‘’Καφενείο του Ρίζου’’. Ήταν ότι πρέπει για τα φάση της συνέντευξης: ήσυχο αλλά και με τόσα πράγματα να παρατηρήσεις δίπλα σου.
Ακρόπολη, Θησείο και φυσικά να χαζεύεις τον ελληνικό με το λουκούμι να αχνίζουν στο τέλειο σερβίρισμά τους.
Φτάνει η Ματίνα, με ανοιχτά χέρια την καλώ στο τραπέζι…
Matina Sous Peau (Ματίνα σου πω), νιώθεις ότι έχεις πάντα κάτι να πεις; Και ίσως κάτι που να διαπεράσει και τον απέναντι μέσα από την επιφάνεια;
Γενικά μιλάω πάρα πολύ οπότε ταιριάζει και εκεί το όνομα σε σημείο που ένα από τα πράγματα που έχω ευχηθεί για τον εαυτό μου είναι να μην μιλάω τόσο πολύ. Γιατί λέω πράγματα που πολλές φορές δεν χρειάζεται. Πολλές φορές υπεραναλύω, ή προσπαθώ να καταλάβω τον άλλον, ή ακόμη και για να εξηγήσω εμένα στον άλλον, να μπορεί να με καταλάβει. Χαχα
Έχεις γίνει πιο γνωστή απ τα «mashups» που έχεις κάνει. Τα βλέπω σαν να παίρνεις αγαπημένα σου κομμάτια και να προσθέτεις ή να τα φέρνεις στα μέτρα σου; Το κάνεις γιατί κάτι σου λείπει απ’ το ήδη υπάρχον;
Έχω έναν δικό μου τρόπο που το φτιάχνω αυτό. Για αρχή να σου πω ότι κάποια από τα κομμάτια, δεν ήταν αγαπημένα απλά ήταν τύπου … ααα δες αυτό ταιριάζει μ’αυτό… Ο ένας τρόπος είναι ότι θέλω οπωσδήποτε να κάνω κάτι με αυτό το κομμάτι πχ. η διασκευή του κομματιού Μεταμορφώσεις. Υπάρχουν περιπτώσεις που μπορεί να θέλω να χρησιμοποιήσω ένα κομμάτι instrumental και να δοκιμάζω από πάνω να τραγουδήσω πράγματα μέχρι να βρω κάτι που να ταιριάζει, που μπορεί να μην είναι κάποιο αγαπημένο κομμάτι, απλά να ταιριάζει ωραία. Πιο σπάνια συμβαίνει να ακούσω δυο κομμάτια και να πω αυτά ταιριάζουν. Πω πω αυτά τα δυο πρέπει να τα συνδέσω. Αυτό έγινε με τον Ζαγοραίο και τους The Souljazz Orchestra… είχα πει αυτά τα δυο είναι γραμμένα το ένα για το άλλο. Μα ταίριαζαν πάρα πολύ!
Έχεις σπουδαίες συνεργασίες μέχρι σήμερα όπως Pepercut, Monitor, Dusk, και φυσικά NTEBINT, ο οποίος σου υπογράφει και τη μίξη και το mastering στον νέο σου δίσκο. Υπάρχει κάποια συνεργασία που είναι όνειρο για σένα;
Εάν σκεφτώ αγαπημένους καλλιτέχνες με πολλούς θα θελα. Εάν σκεφτώ όμως καλύτερα, θα ήθελα με τους Portishead, τον Kaytranada, τον Sufjan Stevens. Επίσης τον Tiersen που τον άκουγα εμμονικά αρκετά χρόνια πριν… 15 χρόνια πίσω περίπου.
Ήθελες χρόνια να βγάλεις δίσκο και επιτέλους φέτος ολοκληρώθηκε το πρώτο σου EP με ονομασία 1999. Θα ήθελα να σε ρωτήσω πως προκύπτει ο τίτλος, σαν παιδί ‘90s που είμαι και εγώ. Όπως επίσης υπάρχει κάποιος λόγος που βγήκε τώρα;
Θα τα απαντήσω ανάποδα. Ο λόγος που βγήκε τώρα το EP είναι γιατί τώρα βρήκα χρόνο στην καραντίνα να ασχοληθώ. Πιο πριν δεν προλάβαινα και για να κάνω αυτό που ήθελα έπρεπε να έχω πιο πολύ χρόνο, ναέχω πιο πολύ τεχνικές γνώσεις παραγωγής, ένιωθα ότι είναι βουνό. Τελικά είμαι πάρα πολύ ευχαριστημένη με αυτό που βγήκε γιατί τον δίσκο τον έκανα με ό,τι είχα στο σπίτι και με τον ΝΤΕΙΒΙΝΤ που έκανε τα μαγικά του βέβαια. Το 1999 ήταν η χρονιά που άκουσα για πρώτη φορά R&B μουσική και το EP, είναι λίγο φόρος τιμής. Όχι όλα τα κομμάτια αλλά είχα σαν αναφορά κομμάτια του τότε, οπότε γι’ αυτό το ονόμασα έτσι. ToR&B ήταν το πρώτο είδος μουσικής που άρχισα να ακούω μόνη μου, χωρίς να το ακούω από τους γονείς μου ή από τον αδερφό μου. Το 1999 ήμουν στη δευτέρα Γυμνασίου.
Προτιμάς τον ελληνικό ή τον αγγλικό στίχο; Και εσύ η ίδια τι ακούς περισσότερο;
Ο ελληνικός στίχος για να έχει ταυτότητα και να μην παραπέμπει σε κάτι άλλο, θέλει πάρα πολύ σωστό χειρισμό. Πρέπει να ξέρεις να γράφεις. Σπάνια θα μου βγει να γράψω στα ελληνικά. Ακούω πολύ πιο πολύ αγγλικό στίχο και στο σπίτι μου και στα μέρη που επιλέγω να βγω, αλλά υπάρχει μια βαθιά αγάπη και μια ξεχωριστή σύνδεση με την ελληνική μουσική.
Έχεις σπουδάσει αρχιτεκτονική, ασχολείσαι με αυτό;
Όχι πια! Το σταμάτησα πριν από 2-3 χρόνια. Ασχολούμαι με τη γραφιστική πλέον. Έκανα μεταπτυχιακό στη γραφιστική και ασχολούμαι με αυτό.
Κάποια στιγμή είχες κάνει μια έκθεση με ονομασία «post-nostalgia: Το Design συναντά την ουτοπία». Είχες συνδυάσει την γραφιστική με τη μουσική, μπορεί κάποιος να σε χαρακτηρίσει και εικαστικό;
Είναι λεπτό το όριο ανάμεσα στη γραφιστική και την τέχνη. Δεν το λες τέχνη ακριβώς αλλά υπάρχει μια σκέψη από πίσω. Εικαστικό δεν με λες με την κλασσική έννοια. Αλλά υπήρχε μια σκέψη για το τι ήθελα να πω μέσα από αυτή την έκθεση. Δηλαδή το θέμα μου είχε να κάνει με τον Άκη Πάνου και πως μέσα από τα κομμάτια του που συνδέονταν πολύ με την ελληνική πραγματικότητακαι το μέλλον της, μπορούσε να γίνει ένας συνδυασμός με φουτουριστικές γραμματοσειρές που να δείξει την αντίθεση των δύο. Το να διαβάζεις έναν στίχο του Πάνου που μιλάει για τη μαυρίλα, με μια πολύ φουτουριστική γραμματοσειρά δημιουργούσε ένα πολύ ενδιαφέρον αποτέλεσμα, και μια σχεδόν σουρρεαλιστική αντίθεσητουτότε παρόντος της Ελλάδας με την τότε σκέψη για το μέλλον.
Ο Πάνου έβλεπε ότι το μέλλον είναι μαύρο, ενώ οι Ευρωπαίοι την ίδια χρονική περίοδο έφτιαχναν γραμματοσειρές που σκεφτόταν το μέλλον, την τεχνολογία τη σύνδεση του ανθρώπου με το διάστημα. Οπότε μέσα από αυτό ήταν σα να έφερνα την αντίθεση ανάμεσα στην ελληνική και την εκτός Ελλάδος πραγματικότητα που όμως συνέβαιναν ταυτόχρονα. Είχα βρει δηλαδή γραμματοσειρές που ήταν της ίδιας χρονικής περιόδου με τα κομμάτια. Το να διαβάζεις: “Τούτος ο τάφος δεν είναι τάφος. Είναι η σωτηρία του κόσμου και το δικαίωμα” με τη γραμματοσειρά του Terminator νομίζω μιλάει από μόνο του.
Γράφω τη μουσική, γράφω όλη την ενορχήστρωση, κάνω την παραγωγή και μετά γράφω στίχους ως εξής. Βάζω το μικρόφωνο και τραγουδάω ότι μου κατέβει…
Θα ήθελες να ντύσεις μουσικά ή και γραφιστικά κάποια ταινία ή κάποιο θεατρικό;
Η γραφιστική εμπλέκεται στις ταινίες κυρίως στους τίτλους αρχής, στις αφίσες κλπ. Ναι εννοείται! Μουσικά ναι μεν, αλλά θέλει χρόνο. Για εμένα η μουσική δυστυχώς επειδή έχω πολλές δουλειές είναι πιο πολύ ως χόμπι. Γι’ αυτό έβγαλα και το δίσκο τώρα, γιατί βρέθηκε χρόνος γι αυτό! Πρέπει να έχω ηρεμία και χρόνο να το κάνω. Εάν τώρα που μιλάμε ερχόταν κάποιος και μου έλεγε θα αναλάβεις τη μουσική για το θέατρο, θα του έλεγα όχι, γιατί δεν προλαβαίνω. Ίσως με μια συνεργασία να το έκανα. Μου χουνε ζητήσει να γράψω μουσική πριν χρόνια για ένα βιντεάκι, που το έκανα.
Matina Sous Peau || EP 1999
Music & Lyrics: Matina Sous Peau
Produced: Matina Sous Peau
Mixed: NTEIBINT
Mastered: NTEIBINT
Artwork: Valentina
Release: Mellowsophy !
Από τον νέο σου δίσκο έχω ξεχωρίσει λίιιιγο περισσότερο το in the shadows κάτι που θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας γι αυτό το τραγούδι;
Ας ξεκινήσουμε το ότι είναι το αγαπημένο του ΝTEIBINT και είναι και αυτό που έχει δώσει και πιο πολύ πόνο. Του άρεσε πολύ! Γενικά είναι το πιο groovato απ’ όλο το EP. Έχει έναν αστείο στίχο στην αρχή που λέει ( esunoveneano) το οποίο δεν σημαίνει απολύτως τίποτα (γέλια). Λοιπόν τώρα ήρθε η ώρα να σου πω πως γράφω στίχους.
Γράφω τη μουσική, γράφω όλη την ενορχήστρωση, κάνω την παραγωγή και μετά γράφω στίχους ως εξής. Βάζω το μικρόφωνο και τραγουδάω ότι μου κατέβει. Κάποια στιγμή πήγα να τραγουδήσω για το συγκεκριμένο κομμάτι… θυμήθηκα ένα Ιταλικό κομμάτι, που όμως αυτά που λέω δεν είναι καν Ιταλικά (γέλια) και κάπως έτσι μου βγήκε αυτός ο στίχος. Ξεκινάω δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα και ο στίχος έρχεται πολύ μετά να της δώσει λόγο.
Βίντεο κλιπς να περιμένουμε;
Δε νομίζω! Ξέρω τώρα απογοητεύω τον κόσμο αλλά όλο αυτό το έκανα σαν μια προσωπική διαδικασία. Τόσα χρόνια έχω τόσες ιδέες να γράψω πράγματα και με ενδιαφέρει να γράψω μουσική. Όλο το υπόλοιπο είναι άλλο πράγμα, είναι η επικοινωνία της μουσικής. Εάν μου έλεγε κάποιος έλα να κάνεις ένα βίντεο κλιπ θα έκανα. Ας πούμε τη φωτογράφιση για τον δίσκο την έκανε η ξαδέρφη μου η Βαλεντίνα Βαγενά και την ευχαριστώ πάρα πολύ, αλλά έχει φύγει στην Πορτογαλία όποτε … Με ενδιαφέρει η καθαυτή μουσική. Δεν είμαι πολύ της έκθεσης.
Ένα μήνυμα που θα ήθελες να στείλεις στους ανθρώπους που σε ακούνε παρακολουθούνε και φυσικά ακολουθούνε στα μαγαζιά όπου κάνεις djsets;
Τους ευχαριστώ πολύ !!! Υπάρχει αρκετός κόσμος που μου στέλνει πολύ όμορφα μηνύματα, παρότι έχω μια λίγο αραιή παρουσία στα μουσικά δρώμενα. Η καλύτερή μου συμβουλή για τον κόσμο που ακούει μουσική και γενικά ασχολείται με την τέχνη είναι να είναι ανοιχτοί. Στη μουσική, στην τέχνη, στους ανθρώπους. Θεωρώ πως όσο πιο ανοιχτός είσαι τόσο περισσότερομπορείς να εξελίξεις την δική σου αλήθεια και τον εαυτό σου μέσα σε αυτήν. Και μένα αυτό θεωρώ με έχει βοηθήσει να κάνω τα mashup, δώσε ας πούμε μια ευκαιρία στη λαϊκή μουσική ή στην εμπορική μουσική.
O καθένας έχει τα γούστα του αλλά να καταννοούμε αν δεν ακούμε κάτι για αισθητικούς ή ηθικούς λόγους. Πολλές φορές οι άνθρωποι δεν ακούνε είδη μουσικής, γιατί δεν συμπαθούν αυτούς που την ακούνε, η μουσική είναι αθώα, το κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο στο οποίο εντάσσεται είναι κάτι άλλο.
Γενικά να είμαστε ανοιχτοί και να έχουμε κριτική ικανότητα να πούμε γιατί μας κάνει ή γιατί δεν μας κάνει κάτι.
Πηγή: musicaradio.gr
