Δύο κορίτσια μας – σαν τα κρύα τα νερά – αποφάσισαν μετά τη νέα κυκλοφορία του THE MAN FROM MANAGRA να μιλήσουν με τον άνθρωπο που βρίσκεται πίσω από αυτό το υπέροχο project!
Χτυπάει το τηλέφωνο και βλέπω το όνομα του διευθυντή μας… και αμέσως σκέφτομαι «hard mission έρχεται». Άκουσες το King Time, το νέο δίσκο του project The man from managra με ρωτάει… Ναι και ενθουσιάστηκα του απάντησα. Οκ κάνε συνέντευξη με τον Coti K. Το επόμενο λεπτό με βρίσκεις να μιλάω με την αγαπημένη μας Zoe Κακοτρίχη (Αρχισυντάκτρια του site) για έκτακτη βοήθεια. Όντως ραντεβού σπίτι της για τις ερωτήσεις.
Διαβάζαμε, διαβάζαμε, διαβάζαμε, δεν ξέραμε τι να πρώτορωτήσουμε αυτό το ανθρώπινο μουσικό πολυεργαλείο. Καταφέραμε τα παρακάτω που με μεγάλη χαρά μοιράστηκε μαζί μας ο Coti K., στο χουχουλιάρικο χώρο της Κόκκινης Σβούρας στο Χαλάνδρι, μας είδε δυο και ελπίζω να μην τον τρομάξαμε… Πάντως σίγουρα είχαμε το πιο γεμάτο χαμόγελο που θα μπορούσαμε για καλωσόρισμα!!
_ Από ένα απολαυστικά «γεμάτο» όνομα (Κωνσταντίνος Λουκάς Ρολάνδος Κυριάκος) πλέον ακούς στο λιτό Coti K. Πως προέκυψε αυτό; Μήπως έχει κάποια σχέση με τη μακροχρόνια συνεργασία σου με τους stereo nova;
●● Όχι το όνομα Coti, είναι χαϊδευτικό μου απ όταν ήμουνα ενός, όμως έγινε γνωστό από τους Stereo Nova, αλλά και το Κάπα (και το λέω Κάπα, γιατί έτσι είναι από την Ιταλική αλφαβήτα) το πήρα από ένα τετράδιο συνταγών της μητέρας μου, που είχε γράψει απ’ έξω Σάντρα Κappa
_ Ποιο ήταν το ερέθισμα που σου γέννησε την επιθυμία να ασχοληθείς με τη μουσική; Οι Ιταλικές ρίζες σου είχαν κάποιο αντίκτυπο;
●● Εεεε στην αρχή όχι δε νομίζω. Κοίτα ασχολήθηκα πολύ μεγάλος με τη μουσική, δηλαδή συνειδητοποίησα ότι υπάρχει μουσική, εννοώ να έχει κάποιο ενδιαφέρον για μένα στα 13-14 και ξαφνικά είπα ΩΧ, σαν να εμφανίστηκε αυτό μπροστά μου. Μέχρι τότε δεν είχα ενδιαφέρον, έκανα skateboard, καμία σχέση.
_ Μέσα στο σπίτι άκουγες μουσικές που μπορεί να σε ενέπνευσαν;
●● Θα σου πω, είχε φέρει η γιαγιά μου ένα οργανάκι αλλά θυμάμαι και τότε με την αδερφή μου, που είναι δυο χρόνια μεγαλύτερή μου, υπήρχε ένα παιχνίδι και γράφαμε κάτι κομμάτια αλλά κυρίως εκείνη ήταν ο συνθέτης. Μη φανταστείς ήμασταν οχτώ με δέκα χρονών αλλά τώρα με την Ιταλία, τελευταία νομίζω πιο πολύ επιστρέφω στις ρίζες μου, όσο αφορά τη μουσική. Μου το λένε διάφοροι φίλοι μου, ότι η μουσική μου έχει πολλά Ιταλικά στοιχεία μέσα, γιατί έχει κάποια φωνητικά που παραπέμπουν σε 70’s ιταλικά κομμάτια. Εφόσον πλέον κάνω τραγούδια και δεν ασχολούμαι με πειραματικά πράγματα.
_ Μετά από τόσα χρόνια επιτυχημένης πορείας στο μουσικό προσκήνιο αλλά και παρασκήνιο, πως αυτοπροσδιορίζεσαι;
●● Ωχ… ασχολούμαι με τη μουσική, εγώ αυτό λέω. Ότι το ενδιαφέρον μου είναι η μουσική σε όλες τις πιθανές εκδοχές της, εννοώ σαν τέχνη με την έννοια της έκφρασης και σαν συνθέτης, για μένα είναι όλα ένα, κάπως έχουν έρθει και είναι όλα ένα για μένα.
_ Πως θα περιέγραφες τη μουσική σου εξέλιξη από την αρχή της καριέρας σου μέχρι και σήμερα;
●● Κοίτα το σκεφτόμουνα να σου πω τις προάλλες, γιατί δεν θεωρώ ότι είμαι ιδιαίτερα ταλαντούχος, αλλά θεωρώ ότι αυτό που με χαρακτηρίζει είναι ότι δεν σταμάτησα ποτέ να ασχολούμαι. Δηλαδή η επιμονή του να μένεις πιστός σε κάτι και να ασχολείσαι συνέχεια , γιατί το θες βέβαια, είναι πολύ πιο σημαντικό πράγμα από οποιοδήποτε ταλέντο. Προφανώς ο καθένας έχει τις δεξιότητες του και τις ευαισθησίες του αλλά νομίζω ότι είναι πιο σημαντικό για μένα ότι δεν σταμάτησα ποτέ να ασχολούμαι με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο, γιατί η μουσική είναι ένα πελώριο πράγμα.
_ Υπάρχει κάποια χρονική περίοδος που προτιμάς μουσικά;
●● Όχι, να σου πω ότι προτιμάω πάντα το τώρα. Νομίζω είναι συνειδητή απόφαση. Το σημαντικό είναι το τώρα και το παρελθόν είναι περασμένο, το μέλλον είναι άγνωστο, οπότε προτιμώ το τώρα.
_ Είναι και λίγο νόημα ζωής τώρα αυτό που λες…
●● Ω ναι εντελώς! Σίγουρα έχω αγάπη για κάποιες δεκαετίες αλλά αυτό που με ενδιαφέρει είναι το τώρα.
_ Αν μπορούσαμε με έναν μαγικό τρόπο να ταξιδέψουμε στο χρόνο, σε ποια εποχή θα ήθελες να ανήκεις με βάση τη μουσική;
●● Νομίζω κάπου στην California στα 60’s
_ Πρόσφατα βγήκε στον κινηματογράφο η ταινία του Άγγελου Φραντζή «Ακίνητο Ποτάμι» στην οποία έκανες τη μουσική. Μάλιστα βραβεύτηκε στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης από την Πανελλήνια Ένωση Κριτικών και εντάχθηκε στην playlist της HBO Europe, ενός από τα μεγαλύτερα συνδρομητικά τηλεοπτικά δίκτυα του κόσμου, με παρουσία σε 14 χώρες. Πες μας δυο λόγια γι αυτή.
●● Ο Άγγελος Φραντζής είναι γενικά πολύ αγαπημένος μου άνθρωπος, έχω δουλέψει σε όλες του τις ταινίες με τον έναν η τον άλλον τρόπο. Εννοώ ότι έχουμε συνηθίσει να δουλεύουμε τόσο πολύ ο ένας με τον άλλον που ήταν πάρα πολύ εύκολο για μένα.
Είναι μια πάρα πολύ ωραία ταινία, έτσι λίγο βαριά, αλλά ωραία. Πέρασα πάρα πολύ ωραία κάνοντας την, αλλά ξέρεις δουλειά, δουλειά, δουλειά και όταν έρχεται η ώρα να τη δεις για μένα έχει φύγει, γιατί συνήθως τότε βρίσκεσαι κάπου αλλού. Να πω και κάτι ακόμη, για την ταινία του Στηβ Κρικρή «The waiter» με τον Άρη Σερβετάλη, το λέω γιατί θα πάω στο Πεκίνο, είμαστε καλεσμένοι για ένα διαγωνιστικό κομμάτι. Εμένα μ’ αρέσει πολύ και αυτή η ταινία, την έκανε ουσιαστικά μόνος του ο Στηβ.
_ Χαρακτηρίζεις τον εαυτό σου ως κλειστό χαρακτήρα. Σου αρέσει περισσότερο να είσαι στην ασφάλεια του studio ή να παρουσιάζεις Live τη μουσική σου στο κοινό;
●● Καλά είναι πολύ πιο εύκολα στο studio. Για μένα το στούντιο είναι το πιο απλό πράγμα στον κόσμο. Το live μου είναι αρκετά δύσκολο, δηλαδή απ το Νοέμβριο που μας πέρασε που κάναμε 3-4 live , ένιωσα λίγο άνετα επί σκηνής, συνήθως νιώθω πολύ αμήχανα, αλλά για μένα αυτό είναι μια πρόκληση, οπότε καλό είναι να αντιμετωπίσεις το φόβο σου.
Όταν είσαι επί σκηνής είναι πολύ περίεργο αυτό που συμβαίνει και το λέω σαν κάποιος που έχει κάνει πρόσφατα live και δεν έχει πολύ εμπειρία σαν front man. Μπορεί να παίζεις μουσική δεκάδες χρόνια και να είσαι ένας μπασίστας στη γωνία και να μην τρέχει τίποτα. Ενώ το να είσαι στο κέντρο και να τραγουδάς είναι ένα άλλο πράγμα. Μου λέγανε σε ένα live πως είχα παίξει υπέροχα και μέσα μου υπέφερα, ήθελα να πεθάνω, οπότε μπορεί να πάρεις τα vibes του κόσμου, αλλά μπορεί να είσαι και στην παράνοια σου εκείνη τη στιγμή
_ Απ’ ότι έχουμε καταλάβει η Τήνος έχει στη ζωή σου μια ιδιαίτερη θέση. Τι είναι αυτό το νησί για σένα;
●● Καταρχήν πρέπει να ζητήσω συγγνώμη που αναφέρω τόσο συχνά την Τήνο, μπορεί να φταίω και εγώ εν μέρη που έχει περισσότερο κόσμο τελευταία (βέβαια αυτό είναι καλό για την οικονομία). Έχει ανέβει πάρα πολύ τελευταία και εμένα προσωπικά δεν μου αρέσει, γιατί για μένα είναι το ησυχαστήριο μου.
Επειδή εγώ γεννήθηκα στο Μιλάνο και ήρθα μικρός στην Αθήνα, πάντα έψαχνα να βρω το χωριό μου. Ένα μέρος που θα μπορώ να πηγαίνω και ενώ για μερικά χρόνια είχα το Γαλαξίδι, μετά το 2005 πήγα για πρώτη φορά στη ζωή μου στη Τήνο και έκτοτε πηγαίνω συνέχεια. Έχω φίλους, γνωστούς και ένα σπίτι εκεί. Άρα είναι το χωριό μου
_ Εφόσον υπάρχει ήδη καλλιτεχνικό όνομα, γιατί προέκυψε το « The man from Managra»;
●● Θα σου πω, αυτό το όνομα το είχα πολλά χρόνια πριν στο μυαλό μου. Τουλάχιστον 10, μη σου πω 15. Έλεγα «the man from Managra»… ο άνθρωπος από τον αναγραμματισμό, γιατί, (anagram) = αναγραμματισμός. Απλώς έχω μετακινήσει το «m» απ το τέλος. Αλλά γιατί τώρα; Γιατί πριν έκανα ηλεκτρονικά πειραματικά και διάφορα πράγματα που φαινόταν πολύ άσχετα μ αυτό που πήγα να κάνω.
Μου προέκυψε κάπως ασυνείδητα και λέω δεν θα βάλω Coti K θα βάλω κάτι άλλο και έβαλα «the man from managra». Άρχισα να ποστάρω στο facebook κομμάτια με αυτό το όνομα και φίλοι μου νόμιζαν ότι ήταν κάτι άλλο που είχα ανακαλύψει, ε μετά απλά έμεινε. Το νέο όνομα είναι σαν κάποιος να φέρνει κάτι, νέο ή αρχαίο, πάντως κάτι που δεν ξέρεις εσύ. Αυτό ήταν ο τρόπος μου να βρω τον εαυτό μου.
_ Πρόσφατα κυκλοφόρησες τον καινούριο σου δίσκο με τίτλο King Time. Ποιά ήταν η πηγή της έμπνευσής σου; Τι μηνύματα ή συναισθήματα θα ήθελες να περάσεις;
●● Κοίταξε πάντα όταν γράφεις τραγούδια είναι περίεργο, εννοώ δεν υπάρχει ένα concept. Η πηγή της έμπνευσής μου συνεχίζει να είναι η ησυχία στην Τήνο, αλλά βέβαια το περισσότερο μέρος του δίσκου είναι γραμμένο στην Αθήνα αλλά κάπως έτσι γράφεις μουσική, είναι μια μοναχική διαδικασία ακόμη και όταν είσαι μέσα στον κόσμο. Οπότε δεν μπορώ να πω ότι είναι μια η πηγή έμπνευσης, είναι όλη η ζωή.
Σ’ αυτόν το δίσκο προσπάθησα να μην είναι τόσο προσωπική υπόθεση όπως οι προηγούμενοι. Έχω κάνει και τη συνεργασία με Σtella που βέβαια έχει συμμετάσχει και στον πρώτο μου δίσκο στο κομμάτι ‘’a promise’’ κάνει τα vocals. Αν και γενικά έχουμε φιλία και συνεργασία με τη Σtella και στο δικό της δίσκο της έκανα ηχοληψία και συμπαραγωγή.
_ Τι θα συμβούλευες σ’ έναν νέο καλλιτέχνη που ξεκινάει τώρα;
●● Είναι πολύ απλό νομίζω, πρέπει να κάνεις αυτό που θέλεις και να το κάνεις όσο πιο ειλικρινά γίνεται, για τον εαυτό σου. Νομίζω ότι τις πιο λάθος αποφάσεις τις παίρνεις όταν δεν είσαι ειλικρινής σ’ αυτό που θες να κάνεις. Δηλαδή, μη γράφεις μουσική για ένα άλλο είδος ενώ θέλεις κάτι άλλο. Ειδικά στη μουσική που είναι τόσο ανεξάρτητο κομμάτι. Νομίζω ότι πολύ απλά πρέπει να είσαι όσο περισσότερο ο εαυτό σου γίνεται, όσο πιο original , άρα και τελικά έχεις μεγαλύτερη περίπτωση να πετύχεις απ το να προσπαθείς να μιμηθείς κάποιον άλλον. Και φυσικά να επιμένεις!
… και θα ήθελα να κλείσουμε αυτόν τον υπέροχο καφέ που ήπιαμε με τον Coti K, κρατώντας μια φοβερή ατάκα του μουσική και όχι μόνο. Το λάθος είναι ανώτερο της τέχνης, γιατί το λάθος σου μπορείς να το κάνεις μόνο εσύ!
Kωνσταντίνα Καρατζόγλου // Zoe Κακοτρίχη
**** Το King Time κυκλοφορεί από την Inner Ear Records και θα τον βρεις εδώ… να τον αγοράσεις και να τον λιώσεις στις ώρες πτήσης του! Ευχαριστούμε πολύ για ακόμη μια φορά την εταιρία και τη Μαρία Παρούση για τη βοήθεια της!
